Beschrijving
Het derde deel van het grote epos beschrijft de machtige eindstrijd tussen de boze machten en de legers van Rohan en Minas Tirith. De vorst van de boze wezens gaat ten onder na een spannend op en neer golven van de krijgskans. De aanvoerder van het overwinnende leger, Aragorn, wordt vorst over de bevrijde wereld. Evenwijdig met dit verhaal loopt het verhaal hoe Frodo binnendringt in het land der verschrikking, hoe hij bijna versaagt, maar hoe het toch komt tot de vernietiging van de Ring, waardoor de eigenlijke beslissing wordt bewerkt over de strijd die er woedt. De wereldorde is nu hersteld en ieder is op de voor hem bestemde plaats gekomen. Het verhaal brengt nog vele verassingen en ontknopingen, voordat de kleine hobbits naar hun woonplaats terugkeren, en die gebeurtenissen werpen nieuw licht op het voorafgaande.
Men kan dit betoverende verhaal, met zijn Germaanse en Keltische mythische elementen, lezen als een modern en toch oud sprookje. Het heeft geen doorzichtige symboliek; het geeft de realiteit van deze wereld, van de mens. En vooral de onbegrensde fantasie van een man die wijs is, omdat hij niet vergat kind te blijven. Voor de vertaling van dit machtige werk werd aan Max Schuchart in 1958 de Nijhoff-prijs toegekend.
