Beschrijving
Steeds talrijker worden de lezers op wie het science-fiction-verhaal een grote aantrekkingskracht uitoefent. Zij zijn het die ontdekt hebben dat in dit genre onder het kaf ook vele juweeltjes te ontdekken vallen. Science-fiction bestrijkt een zeer uitgebreid gebied: ze doorkruist letterlijk de gehele wereldruimte en geheel de toekomst. En in dit onbegrensde terrein situeert ze haar ‘toekomst-verhalen’, die variëren van fantastische onaardse avonturen tot een eenvoudig verhaal van menselijke ontroering, de story die morgen kan gebeuren. Juist dit laatste type is vaak het aantrekkelijkst. Deze bundel van Heinlein is daarvan een goed bewijs. De personen in Ruimte-jockey en Het is goed terug te zijn zijn mensen zoals wij, al leven ze dan in het ruimtevaart-tijdperk. In Het kan exploderen leven we de ondraaglijke spanning mee in een kerncentrale, waar de reactor steeds op het kritische punt van bijna-explosie moet werken. Een lichtere toets wordt aangeslagen in De donkere holen van Luna, met de goedgetroffen eigen visie van een twaalfjarige knaap op de wereld der volwassenen. Dat Heinlein over een uitgebreid register beschikt, blijkt eens te meer uit De Tijdpoort, waar bizar met tijd, oorzaak en gevolg wordt omgesprongen, maar waarin de overwerkte student raak geschilderd en de ontknoping Gordiaans is. In het slotverhaal komt een meer sociaal aspect naar voren; en al is de plaats van handeling ‘toekomstig’, het probleem is er niet minder ‘echt’ om. Kortom: een bundel ‘meeleefbare’ verhalen, rijk aan afwisseling.
