Beschrijving
J.G. Ballard is de grote meester van de moderne Britse science fiction. Altijd al enigzins een buitenbeen die zich niet graag hield aan de geijkte regels van de SF, is hij vooral de laatste jaren zijpaden ingeslagen die wegvoeren van de SF. Maar voor het zover was, verrijkte hij de wereld met drie meesterlijke romans waarin die wereld telkens op een andere fascinerende manier verwoest wordt. Dit zijn hoogtepunten in de science fiction en hiervan is De brandende aarde onweerlegbaar het meest geslaagd: het klassieke en bijzonder Britse thema van de kalme wereldramp – en vooral daarna.
De brandende aarde verscheen in 1967 bij Meulenhoff in de eerste serie science fiction-boeken.
‘De droogte’ noemde iedereen het, terwijl dag na dag, maand na maand de regens uitbleven. De rivieren drogen op, de zon scheurt de aarde, de aarde verandert in stof. Het land staat in brand. Zand en stof overspoelen het schelverlichte landschap. Miljoenen trekken naar de kust, op zoek naar het laatste water. Er ontstaat een dode wereld, alsof de tijd de adem inhoudt. In de dorre binnenlanden blijven maar enkele mensen achter. In de verlaten steden, onder de genadeloos brandende zon, wachten zij af. Langzaam veranderen zij en hun zeldzame onderlinge contacten worden steeds omwezenlijker. Misschien gaat het ooit weer regenen…
